Związki monomeru i komonomeru stosowane są w stomatologii, np. w materiałach kompozytowych do odbudowy ubytków próchnicowych. Zdarza się, że takie związki zostają uwolnione z tych materiałów (np. ścieranie wypełnienia) i następnie znajdą się w ciele ludzkim poprzez resorpcję.
Jednym z aspektów oceny toksykologicznej materiałów jest oznaczanie ich możliwości wchłaniania, metabolizmu i eliminacji substancji z organizmu. Tylko substancje, które mogą zostać wchłonięte mogą powodować uszkodzenia w tkankach. Badania na zwierzętach wykazały, że (ko) monomery metakrylan hydroksyetylu (HEMA), glikol trietylenowy dimetakrylan (TEGDMA) i metakrylan glicydylu bisfenolu (BisGMA) uwalniane z materiałów stomatologicznych i połknięte są całkowicie wchłaniane i rozkładane w organizmie do CO2. Wykazano także, że półprodukty wytwarzane podczas tego metabolizmu mogą mieć silne działanie toksyczne – prowadząc do „zatrucia”. Podczas rozkładu HEMA i TEGDMA w mikrosomach ludzkiej wątroby wykryto, iż powstaje związek kwasu 2,3-epoksymetakrylowego. Jest to istotne, ponieważ związki chemiczne epoksydowe są uważane za rakotwórcze i mutagenne.
W przypadku popartej naukowo analizy ryzyka ważne jest, aby wiedzieć ile substancji zostanie uwolnione z materiału, ile faktycznie zostanie wchłonięte przez organizm i od jakiego poziomu zaczynają objawiać się problemy zdrowotne w organizmie. W ciągu ostatnich 10 lat rosnąca liczba pacjentów wykazała zwiększone objawy działań niepożądanych (np. reakcja lichenoidalna, astma, wyprysk) po odbudowie zębów. Wyzwalacze takich reakcji zostały obecnie jednoznacznie zidentyfikowane jako metakrylany HEMA i TEGDMA, które są powszechnie stosowane w materiałach stomatologicznych.
Ustalono szybkość uwalniania takich związków dla wielu dostępnych na rynku kompozytów i bondów oraz stworzono największą na świecie bazę danych tego rodzaju. We współpracy z klinikami LMU w Monachium opracowano testy alergiczne, aby udowodnić możliwą obecność istniejących alergii na substancje pochodzące z materiałów dentystycznych. LMU Monachium niedawno ustanowiło Międzynarodowe Centrum Doradcze ds. Tolerancji Materiałów Stomatologicznych (www.dentaltox.com). Obecnie po testach alergicznych i użyciu największej na świecie bazy danych możliwe jest wybranie optymalnego, najlepiej tolerowanego materiału wypełniającego dla danego pacjenta przed planowanym uzupełnieniem protetycznym.
Statystycznie mówiąc co 25 pacjent wykazuje objawy alergiczne na materiały stomatologiczne.
Mając na uwadze, że preparaty używane przez nas w jamie ustnej pacjenta oddziaływają na cały jego organizm w Bio Clinic stosujemy materiały bezpieczne, nie wywołujące alergii z linii Green Line oraz preparaty oparte na naturalnych składnikach takich jak np. propolis, kopal (młody bursztyn).
Do odbudowy używamy materiały bez monomerów TEGDMA i HEMA, przeciwdrobnoustrojowych substancji czynnych, siarczanu baru, szczawianu tytanu III, nadtlenku benzoilu EGDMA, toluenu, diglukonianu chlorheksydyny, fluoru, hydroksyetyloakrylanów, UDMA oraz innych monomerów o niskiej masie cząsteczkowej które mogą powodować reakcje nieporządane w organizmie. Ma to efekt zapobiegawczy pod wzgędem toksykologicznym i alergologicznym, a zatem zapewnia korzyść.